“Ons Gemeenteblad” in Wevelgem
Vanaf
17 februari 1943 wordt, onder bewind van oorlogsburgemeester Michel
Byttebier, een gemeentekrantje "Ons Gemeenteblad" uitgegeven.
Er
verschijnen 30 nummers, het laatste op 13 augustus 1944.
Elk nummer telt ongeveer vier bladzijden en bevat
o.a. een rubriek "Mededeelingen vanwege den B.V.D."
(bevoorradingsdienst), opgesteld door onderwijzer Roland Malfait en schepen Gaston
Gheysen.
Roland Malfait schrijft ook artikels met de
initialen R.E.M.
"Ons
Gemeenteblad" nummer 8 van 23 mei 1943 was een speciale uitgave met
“bekendmakingen in betrekking met de veiligheidsmaatregelen bij luchtgevaar”.
In
"Ons Gemeenteblad" nummer 11 van 11 juli 1943 heeft burgemeester
Byttebier het over een groot Wevelgemnaar die heen ging, Jozef Vansteenkiste
(1879-1943). Hetzelfde nummer bevat ook een bijdrage van zijn broer
Constant Vansteenkiste[1] en een bijlage over
"luchtbescherming".
In
"Ons Gemeenteblad" nummer 17 van 31 oktober 1943 wordt een oproep
gedaan naar tijdelijk personeel, zowel voor de gemeente als voor de Commissie
van Openbare Onderstand (voorgezeten door toekomstig burgemeester Achiel
Wallays[2]).
Eén
van de voorwaarden is dat men een getuigschrift moet kunnen voorleggen van
"niet inschrijving in het jodenregister".
In
"Ons Gemeenteblad" nummer 22 van 30 januari 1944 trekt Michel
Byttebier in het hoofdartikel “Herinrichting van ons politiekorps” ten strijde
tegen de politieke benoemingen en vriendjespolitiek.
In
"Ons Gemeenteblad" nummer 24 van 5 maart 1944 schrijft Michel
Byttebier een “In Memoriam Willy Mispelaere”.
“Op 24 Februari overleed
te Menen Willy Mispelaere, nadat hij wekenlang op het ziekbed geveld lag en een
heelkundige bewerking – het laatste middel dat hem op de been had kunnen helpen
– niet meer mocht baten. Zo werd onze jongste en laatste benoemde
gemeentebediende, het eerst uit dat werkmidden weggerukt …
Weinigen zullen Willy
opgemerkt hebben aan zijn werktafel op het gemeente-secretariaat. Hij was
immers één van diegenen, die in stilte zijn dagelijkse plichten kweet zonder
erop te zinnen aan anderen op te vallen en zich te doen opmerken door veel
lawaai en geweldig gebruik en misbruik van overbodige stadhuiswoorden. …”
Het
laatste nummer van "Ons Gemeenteblad" van 13 augustus 1944 maakt nog melding
van het einde van het schooljaar 1943-44, er lijkt geen vuiltje aan de lucht:
“Het schooljaar 43-44
werd einde Juli besloten met een kleine plechtigheid voor de leerlingen van het
hoogste leerjaar. De Heren Burgemeester en Schepenen hadden eraan gehouden de
laatste bijeenkomst van deze leerlingen bij te wonen. Nadat de schoolbestuurder
van deze gelegenheid had gebruik gemaakt om de schoolverlatenden op het hart te
drukken hoe zij zich moeten inspannen om uit te groeien tot bekwame en deftige
vakmannen, moedigde de Heer Burgemeester de jongens aan tot het vervullen ven
hun christelijke en burgerlijke plichten, waarna hij aan Pierre Vanacker, den
leerling die de eerste plaats verwierf, de gebruikelijke eremedaille
overhandigde.”
[1]
Constant Vansteenkiste (1869-1948) lag aan de basis van de industrialisatie van
de vlasbewerking. Samen met zijn broer Jozef bezat hij een zestigtal patenten
op vlaswerktuigen en machines. Hij was naast uitvinder ook een idealist en ten
zeerste begaan met het lot van de medemens. Als vlaamsvoelend denker zetelde
hij in 1918 in de Tweede Raad van Vlaanderen en op 17 juli 1920 werd hij bij
verstek veroordeeld tot 20 jaar dwangarbeid “wegens misdaden tegen de
veiligheid van de Staat” door het Hof van Assisen van Brabant. Deze
veroordeling verplichtte hem tot in 1928 in het buitenland te verblijven. In
juli 1928 keert hij terug naar Vlaanderen, wordt aangehouden te Wevelgem en
enkele dagen opgesloten in Vorst.
Op 1 juli 1946 werd hij
vervallen verklaard van zijn politieke en burgerlijke rechten. De beslissing
van de krijgsauditeur vermeldde lidmaatschap van VNV en DeVlag, en ontvangen
van gelden van de Bormscommissie.
Na het indienen van een
aanvraag tot herziening bij de burgerlijke rechtbank van eerste aanleg, kreeg
hij op 8 november 1949 volledig herstel van deze rechten.
Bijna
zeventig jaar na zijn overlijden in 1948 werd hem eindelijk eer betoond en een
straat naar hem genoemd. Enige duiding ontbrak in de Wevelgemse gemeenteraad
van 8 september 2017.
[2]
Overige leden van de C.O.O. op dat ogenblik: Camiel Schrurs, Odilon Debaere,
Remi Bevernage, Camiel Hanssens en Hector Duhamel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten