Moen: burgemeester Ernest Coene blijft op post,
niet zonder gevolgen …
Gepensioneerd onderwijzer Ernest Leopold
Coene, geboren te Lapscheure op 27 september 1874 en gehuwd met Maria
Debrabandere, is burgemeester van Moen als de oorlog uitbreekt. Hij blijft op
post tot aan de bevrijding, waarna hij gedeeltelijk “ten huize” geïnterneerd
wordt.
In haar zitting van 7 februari 1945 wijst de
Consultatieve Commissie van Kortrijk een verzoek tot vrijlating van Coene af:
“Na het geval van geïnterneerde Coene Ernest Leopold,
burgemeester – gepensioneerd onderwijzer, Moen Plaats nr. 9, onderzocht en
erover beraadslaagd te hebben;
Overwegende dat de houding van Coens onder den oorlog
van dien aard was dat de invrijheidstelling wanorde zou te weeg brengen; dat
inderdaad Coene door bijzondere gunst van wege de duitsche overheid,
niettegenstaande zijn ouderdom (geboren in 1874) toch burgemeester bleef; dat
hij beticht wordt van verklikking en dat hij zich als een echte dienstknecht
van den bezetter gedroeg;
Overwegende dat in die omstandigheden de ouderdom van
geïnterneerde niet in aanmerking kan komen daar het bewezen is dat hij gevaar
zou loopen, zooals blijkt uit den aanslag ten zijnen huize gepleegd op 8
januari 1945;
Beslist voorloopig zijn verzoek af te wijzen.”
In het Belgisch Staatsblad van 27 april 1946
verschijnt een besluit van de Regent waarbij Ernest Coene uit zijn ambt van
burgemeester wordt ontzet:
“Bij besluit van den Regent dd. 30 maart 1946 is, op
grond van artikel 56 der gemeentewet, de heer Coene, E., uit zijn ambt van
burgemeester der gemeente Moen ontzet.
Dat besluit is gemotiveerd als volgt:
“Overwegende dat uit het onderzoek ingesteld ten laste
van den heer Coene, Ernest, burgemeester van de gemeente Moen, onder meer
gebleken is dat belanghebbende, gedurende de vijandelijke bezetting, zich
schuldig gemaakt heeft aan verklikking, door een inwoner der gemeente wegens
wapendracht te hebben doen aanhouden, de feldgendarmen hiervan op de hoogte te
hebben gebracht en bevel gegeven te hebben dezen persoon naar de
feldgendarmerie op te leiden, met het gevolg dat hij naar Duitschland
gedeporteerd werd;
Overwegende dat het van algemeene bekendheid is dat
hij, gedurende den oorlog, betrekkingen heeft onderhouden met vooraanstaande
Duitsche officieren;
Overwegende dat betrokkene, tijdens de bezetting, aan
de werklieden die vanwege den bezetter verplicht werden naar Frankrijk te gaan
arbeiden, een verwittiging toestuurde waarbij zij bedreigd werden van steun
beroofd te worden in geval zij zich aan die verplichting onttrokken;
Overwegende dat door het college van burgemeester en
schepenen der gemeente Moen met algemeenheid van stemmen volgende beslissing
werd getroffen: “Eventueel zal geen enkel lid van het onderwijzend personeel
der aangenomen scholen worden lastig gevallen om zijn Vlaamsch-nationale
overtuiging, voor zooveel deze vereenigbaar is met de taak van opvoeder of
opvoedster”; dat daaruit blijkt dat de heer Coene uiting gaf van zijne
anti-nationale en pro-Duitsche gezindheid;
Overwegende dat betrokkene, door zijne
anti-vaderlandsche gedragingen, tijdens de bezetting, de eer en de waardigheid
van zijn ambt op ernstige wijze in opspraak heeft gebracht.”
Bij administratieve maatregel der bestendige
deputatie van West-Vlaanderen van 17 mei 1946 wordt hij bovendien uit zijn ambt
van gemeenteraadslid geheven met verlies van zijn burgerlijke en politieke
rechten.
Vanaf 1951 bekomt hij opnieuw zijn rechten
ingevolge een vonnis van de rechtbank van eerste aanleg te Kortrijk van 3
november 1949.
Schepen J. Maroy blijft niet op post, aan hem
wordt ontslag verleend bij besluit van 26 augustus 1941 (B.S. van 30 augustus
1941). Zijn vervanger is landbouwer Jules Demets, geboren te Moen op 3 december
1891. Hij wordt aangeduid bij besluit van 27 augustus (B.S. van 30 augustus
1941).
Na de oorlog verliest Demets zijn rechten
bedoeld bij artikel 123sexies van het strafwetboek wegens lidmaatschap van het
V.N.V, bij beslissing van de Krijgsauditeur van Kortrijk op 14 december 1945.
Bij vonnis van de rechtbank van eerste aanleg te Kortrijk van 15 december 1949
wordt hij in al zijn rechten hersteld.
Er wordt nog een oorlogsschepen aangesteld,
namelijk J. Verhamme, bij besluit van 2 april 1943 (B.S. van 4 april 1943).
