Gerard en Frans Soenen
We starten deze rubriek met Frans Soenen, met
wie ik 15 jaar in de Wevelgemse gemeenteraad zetelde. Hij was mijn politieke
medestander, op wie ik altijd kon rekenen.
Frans
Soenen
Op
zaterdag 14 augustus 2004 sterft Frans aan kanker en verliest Wevelgem een
bijzonder sociaal bewogen raadslid met een groot hart. Het lijstje verenigingen
waarvan hij deel uitmaakte en waarin hij zich ten volle inzette is groot[1]. Frans was meer dan 32 jaar
lang ononderbroken lid van de gemeenteraad. Hij nam het steeds op voor de
gewone man en zijn bijzondere aandacht ging uit naar de mensen met een
handicap, de senioren en het milieu. Vanuit zijn eigen praktijkervaring waren
bouwdossiers zo’n beetje zijn stokpaardje.
Frans
wordt geboren op 8 april 1931 te Wevelgem, in het koffiehuis “Sportwereld” (de
latere “Florette”) in de Lode de Boningestraat. Het gezin van moeder Marcella
Vanwolleghem en vader Gerard Soenen, geboren te Wevelgem op 5 mei 1894, telt
vier kinderen: Marcel, Michel, Gabrielle en Frans als jongste telg. De familie
woont ook nog in de Roeselarestraat en de Wijnbergstraat.
De
kleuterklasjes en de eerste drie studiejaren van het lager onderwijs doorloopt
Frans in de Kleine Wijnbergstraat. De rest van het lager onderwijs volgt hij in
de gemeentelijke jongensschool in de Hoogstraat. In de klas is hij elk jaar (in
het 4de jaar bij meester Debaere, in het 5de bij meester
Gobert, in het 6de bij meester Zutterman en in het 7de
bij meester Defever) de primus en op het einde van het lager onderwijs in 1945,
in het achtste studiejaar bij meester Verthé, wordt Frans gehuldigd met een
medaille[2].
In het Kortrijksch Handelsblad van 4 augustus 1945 verschijnt daarover een berichtje:
De
familienaam wordt hier verkeerd geschreven maar het lijdt geen twijfel dat het
hier Frans Soenen betreft gezien de voornaam van zijn vader en naam van zijn
moeder.
Een
van de eerste dingen die Frans doet is fier zijn medaille gaan tonen aan zijn
vader Gerard, die op dat ogenblik opgesloten zit in het interneringscentrum
“Wikings” te Kortrijk[3].
Gerard
Soenen was werkzaam in het Rijksarbeidsambt te Kortrijk tijdens de bezetting en
dat wordt hem na de bevrijding zwaar aangerekend.
Hij
wordt geïnterneerd te Kortrijk in de Wikings van 31 oktober 1944 tot 6 januari
1945 en vermoedelijk opnieuw vanaf mei 1945 met de tweede repressiegolf.
Het
“Rijksarbeidsambt” was de naam die vanaf december 1940 tot 1944 werd gegeven
aan de in 1935 opgerichte “Nationale Dienst voor Arbeidsbemiddeling en
Werkloosheid (N.D.A.W.), in juni 1940 omgedoopt tot “Nationale Dienst voor
Arbeidsbemiddeling en Toezicht (N.D.A.T.)”. O.a. die instantie maakte jacht op
werkweigeraars.
Toen
Frans kandidaat was voor de gemeenteraadsverkiezingen in 1970 gaf vader Gerard
zijn zoon een duwtje in de rug:
Toen
Frans in februari 1997 gehuldigd werd voor 25 jaar inzet als gemeenteraadslid
vertelt hij aan enkele journalisten (Krant van West-Vlaanderen en het
Nieuwsblad van 21 februari 1997) dat de VU toen een bewuste keuze was maar ook een tegenzet: “Van thuis uit waren we
zeer christelijk en Vlaamsgezind. Bonders in hart en nieren. Na de oorlog werd
vader zwaar aangepakt. Dat had verregaande gevolgen voor het gezin. Vader zei
altijd dat er maar één manier is om de politici te treffen en dat is door ze
stemmen af te pakken. Dat speelde toen ook wel mee”.
Te
noteren dat vader Gerard Soenen in 1926 kandidaat was voor de gemeenteraadsverkiezingen
op dezelfde lijst als toekomstig burgemeester Remi Wallays.
Hij overlijdt te Wevelgem op 26 juli 1982.
[1]
Lid Raad van Bestuur IVMO – Lid stuurgroep “Kom op tegen kanker” – Bestuurslid
Bond Derde Leeftijd “Wijnberg” – Lid Vlaams Verbond voor Gepensioneerden – Lid
CRM en zanggroep – Lid gemengd zangkoor De Wijnberg – Vrijwillig medewerker RVT
Sint Camillus te Wevelgem.
[2]
Info bekomen van zijn toenmalige klasgenoot Maurice Vermaut, die het 1ste
en het 2de schooljaar volgde bij meester Foulon en het 3de
bij meester Salembier.
[3] Mondelinge
bronnen.
